Jantje was een kleine kleuter, enigst kindje ‘t eer verwend
en op zek’re dag zei moeder, hoor eens even lieve vent
Als je zoet bent komt er spoedig, een zusje of een broertje bij
Nou dat was wel wat voor Jantje, En het ventje zei toen blij:
“Wanneer er heus een zusje kwam,
Kreeg zij van mij wat moois hoor mam.”
Refr. Dan gaat mijn spaarpot open
en krijgt die schattebout
een boeketje witte rozen
waar mammie zo van houdt
Toen de ooievaar verwacht werd, moest Jan met zijn tante mee
En hij was daar voor een nachtje, dra een vrolijke logé
Voor het geld dat Jantjes spaarpot, ja wel tien keer nageteld
werd er in een bloemen winkel, haastig een boeket besteld
En ’s nachts in bed noch in zijn slaap, Zei in zijn droom die kleine knaap
Refr. Straks gaat mijn spaarpot open
en krijgt die schattebout
een boeketje witte rozen
waar mijn mam ook zo van houdt
De andere morgen bij zijn thuiskomst,
dacht Jan: “Wat vreemd vandaag.
Kijk eens tante de gordijnen, zijn nu helemaal omlaag.”
Snikkend sprak zijn vader:”Jantje, nu heb je geen moesje meer
Zij ging stil met kleine zusje weg naar Onze Lieve Heer.”
En zachtjes legde Jan ‘t boeket op het dode zusje neer in bed.
Refr. En wenend zei toen Jantje:
“Ik bracht witte rozen mee
Lieve mam, hier lief klein zusje
Die zijn voor jullie twee”