Fred moest met de trein naar zijn schooltje in Den Haag.
De bus reed niet en Fred dacht, ach ik denk dat ik het er op waag.
De trein vertrok, de deur stond open en Fred waagde de sprong.
De deur die sloot en Fred zat vast en heel de trein die zong:
Refr:
Meester kunt u even ontgrendelen,
Fred zit er weer tussen.
Meester kunt u even ontgrendelen,
Fred wordt geplet.
Toen Fred een jaar of achttien was ging hij naar Amsterdam.
Hij nam wel honderd gulden mee en bezocht er een Madam.
Hij dacht een lekker nummertje, maar zij deed aan S.M.
En in een Flits zat onze Fred met arm en benen in een klem.
En Fred riep:
Refr.
Het was op vijf december, Fred speelde Zwarte Piet.
Hij liep over de daken maar zwart was hij nog niet.
Hij kwam aan bij een schoorsteen, deed roet op zijn gezicht.
Fred viel erin, zat in de rats, en krijsde dit gedicht.
Refr.